بررسی سناریوهای تغذیۀ مصنوعی با فاضلاب تصفیه شده بر کمیت و کیفیت آبخوان شهرکرد

وابستـگی آب مصرفی زمین های کشاورزی، صنایع و شرب به آب زیرزمینی و خشکسالی پدیدآمده در سال های اخیر، افت شدید این منابع را در پی داشته است. احیای آب های زیرزمینی تجدیدپذیـر با مدیریت بهینۀ برداشت و تغذیۀ مصنوعی از طریق جریان های سطحی و فاضلاب امکان پذیر خواهد بود. در تحقیق حاضر، مشخصات محیط متخلخل آبخوان شهرکرد نظیر ضخامت عبور جریان و ضرایب هیدرودینـامیک در نقاط مختلف دشت محاسبه و امکان سنجی برای اجرای طرح های تغذیۀ مصنوعی با فاضلاب خروجی از تصفیه خانۀ شهرکرد بررسی شـده است. مدل جریان و انتقال آلایندۀ دشت شهرکرد از طریق نرم افـزارهای modflow و mt3d واسنجی و صحت سنجی شد. از مدل تهیه شـده برای شبیه سازی رفتار آبخوان قبل و بعـد از اعمال سناریوهای فرضی تغذیۀ فاضلاب بهره گرفته شـد. بر این اساس، 10 سناریوی فرضی تغذیۀ مصنوعی با انتقال فاضلاب به موقعیت های مختلف دشت تعریف و تأثیر حجم و غلظت نیترات در فاضلاب در کمیت و کیفیت آب زیرزمینی محدودۀ مطالعه شده است. نتـایج نشان می دهند که بخش های میانی و جنوبی دشت با دارابودن محیط متخلخل با بافت درشت تر و نزدیک بودن به محل تصفیه خانه از وضعیت بهتـری برای اجرای سناریوها برخـوردارند. تزریق آب در این منطقه تا بیش از 6 کیلومتـر در افزایش سطح ایستابی تأثیر داشته است. این مقدار تغذیه در حالی است که غلظت نیترات حدود 15 میلی گرم در لیتر افزایش یافته است. همچنین، در صورت ادامۀ تغذیۀ آبخوان با فاضلاب می توان انتظار داشت که آلودگی را در شعاع حداکثر یک کیلومتراز محل تغذیۀ کنترل و در مقابل از مزیت های حجم آب افزوده شده به آبخوان استفاده کرد.